MÎNA ÇEMÊ MANZÛRÊ

MÎNA ÇEMÊ MANZÛRÊ

Helbestvan: Hinara Tajdîn

 

          

Wê bên, herin dem û sal,

Bimînim bê milk û mal,

Soz û guman dabû dil

Wêra bistrêm ça bilbil.

Rokê gerdûn tev-hev bû,

Volkan, agir lê rabû,

Dêmê royê çilmisand

Ruh qefesê fetisand.

Sîmê sazê min qetîya,

Rast, derewa veqetîya,

Şoza dayî bû seqet

Nexweş ket, ma bê taqet.

Kire nalîn tembûrê,

Mîna çemê Manzûrê,

Çev hêsir û dil bi xwîn

Pêjda kişîya rik û kîn.

Me nizanî çîye ferman,

Hevildor bû mij, dûman

Jîyana man-nemanê

Kete qefka mirinê.

 

XELAT