DEMA SEHER...

Helbest: Mehmet Emin Aslan

Bi lez û bez hûn derkevin dîlanê

Hemi gulan komkin li baxçeyê jîyanê

Bila şalul û bilbil bixwînin li ser dara şilanê

Bila zerî xeml û xêzê xwe hildin derên birc û eywanê

Bila dema seher tav li lalezerê çêke şemalê

Zerbazî meşkin gulistanê bi husn û cemalê

Ji meşa wan şepala hûn bigirin eql û kemalê

Ger nabînin carek mêzebikin bi çavê xeyalê

Ew şepala çi zor xweşik û nazik û pak e

Şox û şenge 'esilzade û çeleng û çak e

Qelen bahaye tekoşîn û jîyana min qîmê nake

Ma nizanî arê evînê ji bo evîndaran helak e

Bayê seher lêdida li zulfên nazika dîlber

Zulf û temelî reqsê dikin li ser xalên di qer

Şalil û bilbilan çenk vedane ker bi ker

Sed car jîyane ji bo evîndaren awira dilber

Her du kezî hunayî bûn wek Dîcle û Firat

Serê li ber tirêjnê tavê bû wek sîpan û xelat

Neqş û xetên ji qudretê li xal û xetan zor dihat

Dilê te mala xwedabû bo li evîndaran tu bûyî celat?

Bi nîyazim tovek biçînim li parêza dilê te

Ku tov şînbe bigihije firîka xwe

Keştîyê deryayan bikevin xizmeta  te

Da tu bibî xwedyê hebûna aram û ewle

Jîyana te dibe aram bi liv û lepat

 Reng dide xemla te tav ji lûtika ararat

Çilkek ji tûka devê xwe bike derya a felat

 Ewroj 'îde ne xeme bibim qurban li ber kêra celat..

14 /12 /2023

XELAT