Li ser sardana gora Îhsan Nûrî Paşa cara duyemîn

Helbestvan: Seydayê Seîdê Xelatî

Ev cara duyemîne ez hatim sardana te

Bo min gelek keser bû, tim dîtina gora te

Îhsan Nûrî yê pîroz, lehengê gelê Kurdî

Heya dawiya cîhanê bi rûmet serbilindî

Li cem Kurdan pîrozî, pesnan bo te dibêjin

Wekî tavyên biharan, hêstir ji xwîn dirêjin

Herkes dixwaze were, kû gora te bibîne

Kul û derd û keseran, ji dilê xwe derîne

Lê sed cara mixabin, tu dûrmayî  ji welat

Heya roja îro jî, bext bi mera yar nehat

Li Tehranê gora te, li buhişta zehraye

Lê gora Yaşar Xanim, sed mixabin windaye

Min pir dixwest gora wê, ezîzê jî bibînim

Li ber gorê bisekinim, çend fatîha bixwînim

Gelo çend sal piştî te, ew jî hate goristan

Wê çend salan bi tenê, jiyan dikir li Tehran

Sed korayî tu kesek, evê yekê nizane

Lê baş zanim du keser, di dil da şax vedane

Yek kesera welat bû, ya din jî kesera te

Yaşar Xanim bi tenê, dihate ser gora te

Çerxa felek ji bo me, tu gavê nebûye yar

Her bager û bahoze, li me nebû qet bihar

Di bin nîrê zulmê da, diborînin Kurd jiyan

Para me yan kuştine, an jî lêdan û zîndan

Ez digel duqtor Mensûr, em hatin ser goristanê

Hêstir ji çav rijiyan, wekî tavyên baranê

Piştî me xwend fatîhe, li ber gorê rûniştin

Me paqiş kir bi destmal, wekî bi av bê şûştin

Çiqas gorek pîroze, li buhişta zehraye

Îhsan Nûrî yê ezîz, bi xwe têda raza ye

Çil û şeş sal li Tehran, ew dûrmabû ji welat

Tim dê bijî bi rûmet, aw baziyê Ararat

Ew Seydayê Xelatî, neşê pesnê te bêje

Gava te bîrvetîne, hêstir ji xwîn dirêje

Soz û peyman ji bo te, dema bête Îranê

Bo sardana gora te, ewê were Tehranê

Li buhişta zehrayê, van helbestan bixwîne

Bi wê gora pir pîroz, dê bêhna xwe derîne

Ji bona duqtor Mensûr, ew gelek spasdare

Lewra xortek hêjaye, pir camêr û hişyare

Biparêze wî yezdan, gel hevala wî Perwîn

Digel herdu lawên wan, Jîhat û Ezîz Arjîn

Seydayê Xelatî

Dawî -Tehran 21/9/2023

XELAT