NAME Û NAVNÎŞAN

Nivîskar: Ferho Ferho

Dibêjin name  ji navnîşana xwe xuya ye, gelo ev rast e ya ne? Mirov jî di heman nimûneyî re derbas dibe, hin hene mîna rûpelên rengîn û zêrîn in lê mixabin bê naverok  û wate ne.

Hin hene qapaxên wan pir  bi xemil û xêz in,  lê dîsa sivik û bê ra ne, tenê ji dûr ve yekî dixapînin, ew çirawîskên wan û rengên wan zû  li ber tava rokê û barîna barînê jê diçin, ev kesên wisa bîrdanka xweşikbûn û nirxan li gel wan zuha ye, tenê dengê bilind nas dikin da ku şaşîtiyên xwe û kêmasiyên xwe  binuxmînin, Hin mîna rûpela rizî di kuleka malê de hilandî ne û di nav sed paçikî de veşartî ne,  lê di dema pêdivî û piwêstiyê de amade û dagirtî ji gêncîniyên ji zanîn û zanebûnê ne, pirtûkeke dagirtî ji serpêhatî, şîret, û pêşedariyan e, û mîna dara li ber çêman e, bi berhem û fêkî ne, di zivistanan de dengbêj  û çîrokbêj in, kesên wisa tovê zanist û zanînê ne, Di warê jîn û jiyanê de jîr û jêhatî ne û di çarnivîsan de pêlewan, egîd in, mîna bîra avê ne çiqas tû jê bibî, bihtir kûrtir dibe, 

pir zehemet e mirov nameyeke wisa dewlemend û têr û tijî bibîne, ji ber vê yekê gereke haya mirov ji bedewbûn û xweşikbûna  mirov a hundir û  ji derve hebe  da ku qapax û naveroka pirtûkê guncaw û di heman astê de bin.

Xelat