Zivistan E Va Ye Hatiye Zivistan E

Helbestvan: Mihemedê Cezawîr  (Hemkoçer)

Zivistan E Va Ye Hatiye Zivistan E

Heyamek a sar e, rojekê ba ye, bahoz e, rojekê berf e û yekê jî baran e

Sewda min radibê, di nav ra li serê min dixê mîna pêlên behran e

Di canê min da diheze, diçelqe, eşq û evîna te ya bi jan e

Sal ketin salên heftan e

Ez î ber xwe didim mîna Teyar Axa yê hinda bûye li rê û dirban e

Wek Tawîr Begê Lawîn ku mayî li çolan e

Nolî Mêmê Alan Siwarê Bozê Rewan, li ber delavê Cizîra Botan e

Li fena Dewrêşê Evdî şaş bûye li nav Erdê qulemişkan, seba eşqa Edûla Milan e

De hayê hesreta minê hayê..

Zivistan e, sar e mîna roja min tu kêl kirî dîsa nîgarê te yî liber çavan e

Sayîkê diho bû dema li kolanên Efrînê te firk li min dişkandin û min gav dikirin ser gavan e

Tu bûbû xezaleka serê çiya, ez bûbûm awcîkî bê tîrkevan e

Ne tu dihat girtin, ne ez dibûm osan e

Zeman e cindiya minê zeman e

Carina li heza mera tê û carinan yaxin û yaman e

Zivistan e..

Dîsa li ber çavêd min dere û tê yaxmekirin û talan e

Ji yacîkî ve ketina ber destan ji yacîkî êşkince û wêran e

Qedera min û Efrînê yek e, bi serde te jî bar gêrkirin ser baran e

Nizanim çawa evîn bi êşê re dimeye bi van helbestan e

Nizanim çawa hêvî bûye dermanê van dilan e

Hêdî dike min gotinek ji wan lêvan e

Nirînek ji wan çavan e

Şa dike min ji sîng û berê tîştîrî çiftek dudu ramûsan e

Tu were bi bejna xwe ya bûkinî li min bibe mêvan e

Rojekê ji van rojên zivistanê, ez hîs bikim li Efrînê, cindiya min, xelkê kîbar, ê bi min re bûye hêvan e

Jiyanê dikeyîne bi hatina xwe, min dike xortekî cep î can e

Ez radibim û radikim hêfa xort û keçên bext lê şikiyan e

Bila têkeve dîrokê çêroka min û te va, li Efrîna xopan e.

XELAT