Hêro Îbrahîm Ehmed... Pêşmergeya Jin a Resen
Di dawiya Cotmeha 2015an de, Malpera (Al Jazeera) a Ingilîzî , hevpeyvînek dirêj bi Hêro Îbrahîm Ehmed re kir, ku tê de wê bi eşkereyî li ser çend qonaxên jiyana xwe, têkoşîna xwe li çiyayên Kurdistanê û rizgarkirina Kurdistan û Iraqê axivî. Hevpeyvîn, ku ji hêla rojnamevan Tania Goudsouzian ve hatî kirin, bi sernavê "Hêro Îbrahîm Ehmed... Pêşmergeya Jin a Resen" hate weşandin. Nivîsa raporê li jêr e.
Wêneyek sembolîk a Hêro Îbrahîm Ehmed li Çiyayên Zagrosê heye, ku di sala 1980an de di lûtkeya berxwedana Kurdan a li dijî rejîma Baas a Sedam Huseyîn de hatiye kişandin. Ew tenê jin e di nav komek şervanên mêr de, zirav û nazik, ku ji hêla mêrên bi çekên giran û simêl ve dorpêçkirî ye. Ew cilên leşkerî yên Kurdî li xwe kiriye û porê wê yê dirêj û reş bi şêwaza Pocahontas (keça yek ji serokên hozên Hindî yên Virciniya) yê hatiye girêdan.
Di wan rojan de, gotegot hebûn ku jê re "Diyana" digotin - hin kesan digotin ku ew navê wê yê şer e, ji ber ku gelek şervanên Kurd di şer de navên alternatîf bikar tînin, li gorî kevneşopiyên Rojhilata Navîn. Ev qismî ji ber sedemên ewlehiyê bû, lê dibe ku bi avahiya rêxistinî ve jî girêdayî be. Sernavê "Diyana" ji bo vê prenseseya şervan a Kurd guncaw xuya dikir. Ma Diyana ne navê xwedawenda nêçîrê ya Romayî bû? Xanim Hêro keniya û got, "Na, na, na. Ti eleqeya wê bi xwedawenda Romayî Diyana re tune ye. Ew wekî 'Da-ya-na' dihat. Kurê min ê mezin wisa gazî min dikir. 'Daya' bi Kurdî tê wateya dayikê. Ji ber hin sedeman, ew nikaribû bigota 'Daya', ji ber vê yekê wî gazî min kir 'Dayana.' Û ew li ser wê ma."
Rojnamevanê medyayê (Godsouzian) dibêje ku di 67 saliya xwe de, Xanim Hêro dewletmedar e, pir pîre ku bibe şervan. Ew li ber derî cil û bergek reş a sade û jaketek krêmî ya baş-dirûtî li xwe kiribû. Wê ez birim odeya xwe ya rûniştinê, ku bi tabloyên hespan û dîmenên şer ên ji hêla hunermendên Kurd ên herêmî ve hatibû xemilandin.
Şer di her xala dîrokê de beşek yekgirtî ya çanda Kurdî ye. Kurdan bi yek an çend dijminan re şer kirine. Tenê di sedsala dawî de, wan li dijî Osmaniyan, Brîtanî û Baasiyan şer kirin. Niha, ew li dijî rêxistina terorîst a DAIŞê şer dikin.
Malpera El Cezîre peyva "şervanên Amazonî" bi kar tîne. Malper behsa şervanên jin ên Kurd dike ku li dijî terorîstên DAIŞê şer dikin û destnîşan dike ku ji destpêka şerê li dijî DAIŞê salek berê ve, meraqa medyayê li ser şervanên jin ên Amazonî yên li eniyên pêşîn ên rûbirûbûna bi DAIŞê re li ser sînorê Iraq-Sûriyê zêde bûye. Wêneyên jinên Kurd bi Kalaşnîkov û kemerên milên xwe li ser singên xwe hatine berdan hatine kişandin.
Malper destnîşan dike ku dayîna desthilatdariyê ji jinan re li Rojava bandorek hestiyar li ser jinan kiriye, û rave dike ku ev şervanên jin ên Amazonî di çand û dîroka Kurdan de ne tiştekî nû ne. Nifşek berê, Xanim Hêro di nav pêncî şervanên jin de bû ku tevlî mêr an birayên xwe di şerê berxwedanê de li dijî rejîma Baas a Iraqê bûn. Ew bi Kurdî wekî "Jinî Şax" (jinên çiyayî) dihatin nasîn.
Mêrê Xanim Hêro (Celal Talabanî) bû ku serokê Yekîtiya Nîştimanî ya Kurdistanê (YNK) û paşê serokê yekem ê Kurd ê Iraqê. Lêbelê, ev ne cara yekem bû ku ew li çiyayan tevlî têkoşîna çekdarî ya ji bo serxwebûna Kurdan bû.
Xanim Hêro 10 salî bû dema ku rêjîma qiralî ku taze li Iraqê hatibû avakirin hat hilweşandin. Bi monarşiya nû ya li Iraqê bi rêya darbeyek leşkerî - ku wekî Şoreşa 14ê Tîrmehê hate zanîn - di destpêkê de xuya bû ku rejîma komarî ya General Ebdulkerîm Qasim dê ji Kurdan re dostanetir be.
Rejîmê ragihand ku hemî welatiyên Iraqê, bêyî ku nijad an ol cuda bin, wekhev in. Girtiyên siyasî, di nav de Kurdên ku di navbera 1943 û 1945an de beşdarî serhildanên Kurdan bûbûn, hatin berdan û efû hat dayîn. Lêbelê, di nav çend salan de, têkiliyên di navbera Bexda û Kurdan de xirab bûn.
Kurdan hewl dan ku bi Bexdayê re li ser xweseriyê danûstandinan bikin, lê piştî rêze rêkeftinên têkçûyî, di sala 1961an de bi Bexdayê re şer dest pê kir.
Bavê Xanim Hero,( Îbrahîm Ehmed), sekreterê Partiya Demokrat a Kurdistanê (KDP) bû. Dema ku artêşa Iraqê ber bi Silêmaniyê ve meşiya, wî jina xwe û heft zarokên xwe birin çiyayan.
Xanim Hêro ji malperê re got, "Bavê min baweriya xwe bi wekheviya di navbera jin û mêran de dianî. Ez keça mezin a bavê xwe me. Dema ku ez ji dayik bûm, bavê min ji bo rûmeta min pîrozbahiyek li dar xist, ku ev yek ne mimkun bû." Di dema me de, kesî jidayikbûna keçekê pîroz nedikir; ew tenê jidayikbûna kurekî pîroz dikirin."
Piştre, berî ku ew bi parêzerê karîzmatîk ê ku bûye siyasetmedar Celal Talabanî re bizewice, Yekîtiya Xwendekarên Demokrat ên Kurdistanê jê xwest ku wekî endamek aktîv tevlî partiyê bibe, lê wê red kir.
Xanim Hêro di vê derbarê de dibêje, "Wan ji min xwest ku ez tevlî partiyê bibim, lê min red kir. Li çiyayan nîqaşek mezin li ser min hebû. Wan got, 'Tu çawa wêrek î ku red bikî?' Bavê min ez parastim û got, 'Mafê wê heye ku biryar bide. Ger ew bixwaze tevlî bibe, ew bi xêr hatî ye, û heke ew neke, ne mecbûr e ku bike."
Bêyî mêrê min na…
Di wê demê de, Xanim Hêro dîsa çû çiyayan da ku di dawiya salên 1970-an de têkoşîna çekdarî ji nû ve bide destpêkirin. Wê got ku ew zewicî ye û du zarokên wê hene, Pafil û Qubad, ku pir biçûk bûn ku tevlî dê û bavên xwe bibin. Wê zarok li Londonê hiştin ba dapîr û bapîrên xwe, û Xanim Hêro hilbijart ku li kêleka mêrê xwe şer bike.
Di sala 1974-an de, dema ku piştî têkçûna pêkanîna peymana xweseriyê ya 1970-an şer di navbera Kurdan û Bexdayê de dest pê kir, Dewletên Yekbûyî û Şahê Îranê li dijî hikûmeta Baasê piştgirî dan Kurdan. Ji bo tolhildanê, hikûmetê li dijî Kurdan şer da destpêkirin. Salek şûnda, di 6ê Adara 1975-an de, Bexdayê Peymana Cezayîrê bi Tehranê re îmze kir da ku nakokiya li ser Şett el-Ereb çareser bike û li hember vê yekê Îranê piştgiriya xwe ya ji bo Kurdan bi dawî kir.
Malper destnîşan dike ku bi serhildana Kurdan a 1974an (an jî tiştê ku Kurd jê re dibêjin Şoreşa Îlonê), ku di rewşek xirab de bû, rejîma Baasê bernameya xwe ya Erebîzekirina dijminkarî li herêmên dewlemend ên petrolê yên Kerkûk, Xaneqîn û deverên din ji nû ve dest pê kir. Malbatên Ereb ji başûr ber bi herêmên bakur, bi taybetî Kerkûk ve hatin veguhastin. Di dawiya salên 1970an de, bi sedan gundên Kurdan, bi taybetî li deverên sînor, hatin şewitandin da ku Pêşmerge ji destpêkirina berxwedanê dûr bikevin. Zêdetirî 200,000 Kurd ji deverên din ên welêt hatin sirgûnkirin, û carinan jî ji bo Kurdan qedexe bû ku serdana deverên Kurdî bikin.
Derbarê wê serdemê de, Xanim Hêro bi bîr tîne, "Piştî zewaca me, em du salan li Bexdayê jiyan, lê ji ber ku em di bin zexta hikûmetê de bûn, guman dikirin ku em muxalif in, em neçar man ku em biçin. Em çûn Qahîreyê." Di vê serdemê de, Xanim Hêro xwendina xwe ya psîkolojiyê li Zanîngeha El-Mustansiriya li Bexdayê temam kir û zarokê xwe yê yekem, Pafil, anî dinyayê.
Şikestina serhildana Kurdan bû sedema hilweşîna Partiya Demokrat a Kurdistanê (KDP). Di 1ê Hezîrana 1975an de, Celal Talabanî û kesayetên din ên navdar ên tevgera Kurdî Yekîtiya Nîştimaniya Kurdistanê (YNK) ava kirin. Di sala 1977an de, Talabanî û hevalên wî vegeriyan çiyayan da ku şerekî nû li dijî artêşa Baas a Sedam Huseyîn bidin destpêkirin.
Du sal şûnda, Xanim Hêro êdî nikarîbû jiyana li sirgûnê tehemûl bike dema ku mêrê wê li çiyayan bû. Ji ber vê yekê, ew ber bi çiyayan ve çû û tevlî mêrê xwe li kampeke YNKê li aliyê Iraqê yê sînorê Iraq-Îranê bû.
Dema ku ji Xanim Hêro li ser rola wê li qada şer hat pirsîn, wê got, "Baş e, min kes nekuştiye, ger hûn wisa dipirsin. Çek dan min û ji bo karanîna wê perwerde kirin, lê min gule li kesî nereşand. Lê min wek generalekî reftar kirin. Ev bi we ve girêdayî ye. Ger hûn ditirsin, ew ê wek jinekê bi we re reftar bikin."
Xanim Hêro di hevpeyvînê de got ku wê ji karên malê hez nedikir. "Min hewl da ku xwarin çêbikim, lê kesî ji xwarina min hez nedikir," wê got.
Dîmen kişandin…
Xanim Hêro li çiyayan çi kişand? Dibe ku ji bo hewldana şer girîng bû. Xanim Hêro dîmenên vîdyoyî bi kamîreya VHS kişand, ku bala navneteweyî kişand ser têkoşînê. Ew karibû nîşan bide ka rejîma Baasê çawa ji hewayê ve Pêşmergeyan bombebaran dikir. Hin ji dîmenên wê yên herî berbiçav ên piştî bombebarana gundên Geliyê Cafayetî di sala 1987an de bûn. Dema ku gund hate wêrankirin, xirbeyên avahiyek dibistanê û defter dihatin dîtin, û dû re jî saxmayîyên du kesan dihatin dîtin. Ji zarokên piçûk, ew karibû bi zelalî rave bike ka çi qewimî. Xanim Hêro dibêje, "Em her roj ji hewayê dihatin bombebaran kirin. Em her tim diçûn, û gava wan pozîsyonên me dîtin, diviyabû em berdewam bikin. Lê wê demê eleqe tune bû. Şerê di navbera Îran û Iraqê de berdewam bû, û cîhan nexwest tiştek neyînî li ser rejîma Sedam Husên bibihîze."
Malper destnîşan dike ku di sala 1988an de, rojnamevanek Brîtanî dîmenên ku Xanim Hêro li Brîtanyayê kişandibû nîşan da. Piştî demek kurt, balyozê rejîma Baasê li Londonê di hevpeyvînek televîzyonê de îdia kir ku dîmen hatine çêkirin. Xanim Hêro dibêje, "Her çend wêne bi hêz bûn jî, wan bandorek li ser raya giştî ya Ewropî ya di derbarê Kurdan û têkoşîna wan de nekir."
Malper destnîşan dike ku Xanim Hêro hêza medyayê fêm kiriye, ji ber ku bi rêya fîlman îngilîzî fêr bûye. Lêbelê, ezmûna wê ya vîdyoyî ya epîk di dema şer de ezmûnek rasterast da wê, û wê fêm kir ku medyaya dîtbarî çiqas bi hêz dikare be ger bi berpirsiyarî were bikar anîn.
Malper destnîşan dike ku dema ku gelek rêberên tevgera Kurd piştî serhildana 2011-an li Îranê li sirgûnê bûn, Partiya Baas neçar ma ku hêzên xwe ji Iraqê vekişîne. Di dema proseya Enfalê ya li dijî Kurdan a 1988-an de, Serok Talabanî li Tehranê bi cih bû û ji tevlîbûna Xanim Hêro dudil bû.
Xanim Hêro dibêje, "Mêrê min ji min re got ku ez nikarim bi wî re biçim ji ber ku divê ez hicabê li xwe bikim, û wî dizanibû ku ez ê neçim. Paşê rojekê di sala 1989an de, wî ez vexwendim û got, 'Ez dizanim ku tu ji xemilandina baxçeyan hez dikî, ji ber vê yekê min li mala me ya li Tehranê baxçeyek piçûk çêkir.'" ew kenîya û got, "Vê yekê ez razî kirim ku ez tevlî wî bibim."
Di sala 1989an de, dema ku hîn li Îranê bû, Xanim Hêro di damezrandina Yekîtiya Jinan a Yekîtiya Nîştimanî a Kurdistanê de alîkarî kir. Piştî ku di navbera salên 1990 û 2000an de vegeriya Silêmaniyê, wê hewlên xwe dan ser xebata mirovî û civakî. Di sala 1997an de, wê Xak TV, û di sala 2000an de, KurdSat TV, stasyonek televîzyonê ya satelîtê, damezrand. Wê her wiha çavdêriya weşandina çend rojname û kovarên Kurdî kir.
Xanim Hêro dibêje ku wê "bi rêxistinên medyayê yên ku bi giranî ji bo zarokên Kurdistanê ne dest pê kir." Ew bi bîr tîne, "Ev fikir di dema şerê navxweyî de hat bîra min, dema ku Partiya Demokrat a Kurdistanê (KDP) û Yekîtiya Niştimanî ya Kurdistanê (YNK) bi hev re şer dikirin. Her partiyek ala û pankarta xwe hebû: kesk ji bo YNKê û zer ji bo PDKê. Ez çûm serdana yek ji wan kesan û bi zarokên wan re hevdîtin kirim. Ew li ser rengan şer dikirin. Kur ji KDP hez dikir û zer dixwest, û keç jî ji YNKê hez dikir û kesk dixwest." Ew destnîşan dike ku ev bûyer wê xemgîn kiriye.
Ew zêde dike û dibêje:"Ez matmayî mam ku zarokên biçûk, yên ku divê kêf bikin û ji rengan kêfê bistînin, kesk û zer bi siyasetê ve girêdidin. Ger hûn li logoya Xak TV binêrin, kesk tê de tune. Min dixwest vê şêwaza ramanê bişkînim û zarokên me bêpolîtîk bikim."
Malper destnîşan dike ku xebata medyayê ne yekem projeya Xanim Hêro bû ku zarokan hedef digirt. Di sala 1991-an de, wê Komeleya Parastina Zarokên Kurdistanê (KSC) damezrand, ku rêxistina xêrxwazî û nehikûmî ya herî kevin a herêmî li Herêma Kurdistanê ye. KSC gelek projeyan pêk aniye, di nav de kampanyayên berhevkirina xwarin û cil û bergan ji bo penaberan, û her weha destpêşxeriyên perwerde û tenduristiyê ku alîkariya bi hezaran zarokan li Herêma Kurdistanê kirine.
Wê her weha navendên çandî ji bo zarokên dixebitin ava kir, bi armanca ku piştrast bike ku ew ji hêla kardêran ve nayên îstismarkirin û enerjiya xwe ya afirîner ber bi warên cûrbecûr ên wekî muzîk, huner û werzîşê ve araste kiriye. Xanim Hêro her weha ji bo zarokên ku ji hêla dê û bavên xwe ve hatine terikandin mal û xanîyên lênêrînê ava kiriye.
Malper destnîşan dike ku tevî xebata wê ya mirovî û civakî, Xanim Hêro ji êrîşên hovane yên ku bi rêkûpêk li dijî kesayetên giştî yên Kurd di medyayê de têne kirin, xilas nebûye. Malper destnîşan dike ku hin çavdêr bawer dikin ku Xanim Hêro qurbanê kampanyayeke reşkirinê bû û dibe ku ji ber statuya xwe ya wekî jinek di civakeke ku mêr lê serdest in de ewqas rexne wergirtibe.
Rojname ji Xanim Hêro vedibêje ku ew her gav Hêro Îbrahîm Ehmed e, ne tenê Xanim Talabanî. Ew zêde dike, "Di rojnameyan de dibêjin ku ez jineke dewlemend im. Ez dewlemend nînim. Min qet xema pereyan nexwariye. Kesekî nivîsandiye ku 20 milyon dolarên min hene." Ew berdewam dike, "Ez xem nakim ku yên din li ser min çi dibêjin. Ger hûn bala xwe bidinê, divê hûn tenê bala xwe bidinê ka wijdanê we çi ferman dike."
Malper destnîşan kir ku eşkerebûna Xanim Hêro hêrsa derdorên olî yên muhafezekar, nemaze helwesta wê ya li ser azadiya olî, zêde kiriye. Ew destnîşan dike ku, bo nimûne, çend sal berê, wê di kovara Khak de nivîsek nakok nivîsand û rexne li îslamîstan kir ji ber ku hewl didin herêma Kurdan ereb bikin.
Xanim Hêro got, "Bi rastî, tiştê ku min nivîsand ev bû ku ne hewce ye ku endamên Partiya Îslamî neçar bibin ku navên xwe yên Kurdî biguherînin navên Erebî. Ger navê kesekî Kamran an Kawa be, ji wan tê xwestin ku navê xwe biguherînin. Çima pêwîst e ku navên şopînerên wan werin Erebîzekirin? Ma Xwedê duayên me nabihîze ger em Kurd bin?"
Ew ji sernavê Xanima Yekem dûr dikeve
Di neh salên ku mêrê wê wekî Serokkomarê Iraqê bû de, Xanim Hêro tekez kir ku ew ji sernavê Xanima Yekem dûr dikeve. Wê got, "Ger mecbûrî ba ku divê sernavek min hebe, ez ê Dada tercîh bikim." Dada, ku bi Kurdî tê wateya "xwişka mezin", sernavek e ku wateyên nermî, evîn û dilovaniyê hildigire. Ev sernav ji hêla xelkê Silêmaniyê ve ji bo hewldanên wê yên mirovî hatiye dayîn.
Ew îlhama xwe ji Hebse Xan digire
Malper destnîşan dike ku ji bo gelek jinên ciwan ên Kurd îro, nemaze li Silêmaniyê û deverên din, Xanim Hêro ji bo xebata xwe û rola xwe di bidestxistina wekheviyê bi mêran re di hemî waran de modelek e. Malper destnîşan dike ku Xanim Hêro îlhama xwe ji Hebse Xan digire, îkoneke femînîst a Kurd ku di salên 1930 û 1940an de guhertinên civakî yên radîkal da destpêkirin, û yek ji dibistanên pêşîn ji bo keçan li mala xwe vekir. Tabloyek rûn li ser dîwarê odeya rûniştinê ya Xanim Hêro daliqandî ye, ku tê de ew li ser Hebse Xan dibêje, "Di sala 1920an de, Hebse Xan bi komek jinan re çû bazarê û perdeyên wan qetandin. Ev di wan rojan de bi rastî skandal bû û niha jî şerm e. Ma kes dikare vê yekê bike niha? Ew pir bi hêz bû."
Malper destnîşan dike ku dîroka Kurd a hemdem tijî mînakên jinên wêrek e, di nav de jinên ku serokên eşîran bûn, wek Adila Xan, ku di destpêka sedsala borî de heta mirina xwe Helebçeyê birêve bir; Mastura Ardalan, romannivîsek ku di salên 1920an de pirtûkên nakok li ser olê nivîsand; û Leyla Qasim, çalakvanek siyasî ku di sala 1974an de li Bexdayê ji ber çalakvaniya xwe ya li dijî rejîma Baasê hate darvekirin. Û bê guman, Xoşka Helîme (Xwişka Helîme) hebû, ku ji gundekî hatibû û di salên 1970an de bû fermandara Pêşmerge. Wekî ku Xanim Hêro vedibêje, "Çîrokeke navdar a zilamekî heye ku çûye cem Xwişka Helîme û jê re gotiye ku birçî ye. Wî hêvî dikir ku ew hinek xwarin bide wî, lê ew rabû ser xwe û got, 'Wê hingê tu ê tifinga xwe bidî min û ez ê nobedariyê bikim.'"
Malper berdewam dike, Xanim Hêro bi hezkirin qala dapîra xwe (dayika diya xwe), Selîma Ebdullah dike, ku ew wê wekî jineke bi hêrs bi nav dike. Xanim Hêro berdewam dike, "Dapîra min ji Wanê bû, li Kurdistana Tirkiyeyê. Ez bi bihîstina çîrokên zarokatiya wê, demên dijwar ên ku ew derbas bûn, û ka ew û malbata wê çawa di dema Şerê Cîhanê yê Duyemîn de ji bajêr reviyan mezin bûm." "Ew îlhama min bû. Ew jinek bi rastî jî bihêz bû." Xanim Hêro bi bîr tîne ku dema wê difikirî ku biçe çiyayan da ku tevlî berxwedana Kurdan bibe, dapîra wê ji tenduristiya wê bi fikar bû. "Tuyê bimirî, ne ji şer, lê ji birçîbûnê," ew dibêje. "Dapîra min jineke pir hêja bû."
Şerên Siberojê…
Zêdetirî 50 sal derbas bûn ji dema ku Xanim Hêro tevlî berxwedana Kurdan li çiyayan bû. Wê şahidiya du ji şerên herî girîng û hebûnî yên nifşê xwe kiriye: ya yekem li dijî Baasiyan û niha ya duyem li dijî DAIŞê - al derbasî nifşekî din bûye - lê vê carê, xuya ye ku di derbarê rola jinan li qada şer de guman tune.
Cotmeha borî, şervaneke Kurd a porzer bi navê Rîhanê bû keça posterê ya berxwedana Kurdan dema ku di şer de hate kuştin, û di nav çavdêrên Rojavayî de dengvedanek medyayê çêkir.
Di derbarê hejmara şerên rastîn ên ku Rîhane û şervanên jin ên Kurd beşdarî wan bûne de, gelo ew bi rastî beşdarî şerê bejahî bûn, û li ku derê hatin bicihkirin? Xanim Hêro israr dike, "Ew ne xemandin in. Ew wêrek in. Min gelek ji wan nas kir. Ew ji me di nifşê berê de bêtir beşdarî şer bûn."
Malper ji fermandarê Pêşmerge yê Hêza 70, Şêx Cafer, vedibêje ku dibêje 1,000 Pêşmergeyên jin di xizmeta çalak de li Herêma Kurdistanê û li ser sînorê bi Sûriyê re hene. Ew dibêje, "Ew xwedî fewcekê ne, fermandarê xwe hene û şehîdên wan hene. Ew mîna mêran li eniyên pêş in û şer dikin. Ew jinên ku ji bo şer hatine perwerdekirin in. Pêşmergeyên jin - heke hûn li jinên ku li Sûriyeyê şer dikin binêrin - di hin rewşan de ji mêran çêtir şer dikin. Ew xwedî şiyan in, û li Kobaniyê, şervanên jin ên Kurd di derxistina DAIŞê ji Kobaniyê de rolek lîstin."
Di dawiya hevpeyvînê de, malper ji Xanim Hêro dipirse ka wê şîreta ji bo neviya wê çi ye. Ew destnîşan dike ku Xanim Hêro xwedî neviyek e. Dema ku ji Xanim Hêro hat pirsîn ka ew û neviya wê dixwazin di jiyana xwe de bi çi şeran re rû bi rû bimînin û ew ê çi şîretan bide wê, Xanim Hêro Keniya û got: "Dapîra min ji min re negot ku ez çi bikim, û ez ê jî heman tiştî bi wê re bikim."
Piştî hinek fikirînê, wê bi dengek westiyayî zêde kir, "Lê ewê jî şer bikin." Her weha, têkoşîna me hîn neqediyaye."
Ji Erebî: Dawûd Çîçek
